سورنجان

توضیحات

سورنجان گیاهی علفی است که اغلب در مراتع، چمنزار ها و مناطق مرطوب می‌روید. این گیاه ظاهری شبیه به زعفران دارد و به همین دلیل آن را زعفران علفزار می‌نامند.

این گیاه دارای طبعی گرم و خشک است و با نام های گل حضرتی، گل حسرت، سولنجان و پیاز سگ شناخته میشود.

گفته می‌شود که حتی بوییدن گل سورنجان باعث باز شدن مویرگ های بسته مغز می‌شود.

خواص گیاه سورنجان

گیاه سورنجان به دلیل داشتن خواص ضد التهابی برای درمان نقرس و ورم مفاصل بسیار مناسب است. این گیاه همچنین برای تسکین درد های استخوانی، کمر درد و پا درد استفاده می‌شود؛ برای درمان درد های مفصلی و درد استخوان کافی است استخوان قلم گوسفند را روی آتش بگذارید تا زغال شود سپس زغال را پودر کنید و آن را با مقداری پودر سورنجان ترکیب کنید و داخل کپسول بریزید و روزانه دو نوبت، یک بار صبح و یک بار عصر از آن استفاده کنید.

سورنجان به عنوان یک مسهل، بادشکن است و برای درمان تورم طحال و یرقان مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این ها گیاه سورنجان به دلیل داشتن ماده کلشیسین به عنوان داروی ضد سرطانی شناخته می‌شود. در طب سنتی این گیاه برای افزایش و تقویت قوای جنسی توصیه شده است؛ به این منظور خوردن ترکیب دو گرم غده سفید سورنجان و پونه، زنجبیل، زیره و همچنین شیر تازه برای سه روز اثر مفیدی بر تقویت و تحریک میل جنسی دارد.

مضرات گیاه سورنجان

این گیاه هم مانند گیاهان دیگر دارای مضرات احتمالی است. درد دل، دل پیچه و سرطان پوست از جمله این موارد احتمالی هستند. سورنجان همچنین برای کبد، معده و زنان حامله مناسب نیست.

زیاده روی در خوردن این گیاه باعث سوزش در دهان و گلو، احساس تشنگی و حالت تهوع می‌شود.

از این گیاه به صورت استعمال موضعی، ادویه، تنتور و دم کرده نیز استفاده می‌شود؛ فقط باید به این توجه داشته باشید که از استفاده خودسرانه این گیاه پرهیز کنید و آن را با دارو های شیمیایی استفاده نکنید.